عوامل ضد تغذيه اي (ANFs)، همچنين به عنوان مواد مغذي، مواد ثانويه يا متابوليت هاي ثانويه گياه شناخته مي شوند، تركيباتي هستند كه ممكن است توسط خودشان يا از طريق محصولات متابوليكي مورد استفاده قرار گيرند. در صورت استفاده، اين خوراك مي تواند بر سلامتي و توليد حيوانات تأثير مي گذارند.عوامل ضد تغذيه اي ممكن است اثرات سوء متعددي داشته باشد: كاهش مواد مغذي، هضم پذيري، جذب مواد مغذي و غيره. سطح پايين عوامل ضد تغذيه اي در هر نوع خوراك دام توصيه مي شود و مقادير بالاي اين عوامل ممنوع است.

 

مشكلات شناسايي شده

 

اصلي ترين چالش ها در توليد حيوانات به ويژه براي نشخواركنندگان: كاهش هزينه هاي خوراك، بهبود كيفيت محصولات و افزايش توليد است. براي دستيابي به اين هدف، كشاورزان ترغيب مي شوند از استفاده از خوراك غير متعارف سوء استفاده كنند، شاخ و برگ و بوته ها را مرور كنند. با اين حال، مشكل تغذيه چنين مواد اين واقعيت است كه آنها حاوي عوامل ضد تغذيه اي مختلف با غلظت هاي مختلف هستند كه باعث ايجاد اثرات مضر براي حيوانات مي شود.

چرا مواد خوراكي گياهان حاوي عوامل ضد تغذيه اي هستند؟

 

عوامل ضد تغذيه اي به عنوان مكانيسم دفاعي در گياهان عمل مي كند. گياهان همچنين از عوامل ضد تغذيه اي گياه براي تعامل گياه با گياهان، براي نبرد با دشمنان خود و تعامل با محيط بيروني توليد و استفاده مي كنند. گياهان به عنوان سموم دفع آفات از مواد مغذي استفاده مي كنند و از خود در برابر باكتري ها، پرندگان و ساير حشرات محافظت مي كنند. فقط براي استناد به برخي از مثالها: طعم تلخ، رنگهاي غير جذاب، سمي، بوي بد و سركوب كننده هاي ايمني مي توان اشاره كرد.

اثرات مضر و سودمند آنتي مغذي ها

 

عوامل ضد تغذيه اي مي توانند اثرات غيرقابل پيش بيني بر روي حيوانات داشته باشند. چنين تأثيراتي مي تواند مثبت باشد:

بار انگل را كاهش دهيد

 

كاهش پروتئين در شكمبه

 

انتشار متان را كاهش دهيد

 

نفخ در حيوانات را كاهش دهيد

 

يا منفي:

كاهش خوراك

 

تبديل خوراك پايين

 

به پروتئين و ساير مواد مغذي مهم مورد نياز حيوانات موجود در خوراك متصل مي شوند

همچنين ممكن است در برخي موارد باعث مرگ شود.

 

بسته به ميزان غلظت مواد مغذي موجود در يك خوراك خاص. آنها در استفاده از مواد مغذي رژيم غذايي به روش هاي مختلف دخالت مي كنند، از جمله:

تركيب آن ها، هضم مواد مغذي را كاهش مي دهد.

 

به دستگاه گوارش حيوان آسيب مي رساند.

 

بازده هضم را كاهش دهد

 

مي تواند باعث رشد در حيوانات و راندمان خوراك شود.

 

سلامت و عملكرد حيوانات را تحت تأثير قرار دهيد.

شايع ترين عوامل ضد تغذيه اي در مواد غذايي گياهي است

 

فاكتورهاي ضد تغذيه كننده مخرب زير كه اغلب از طريق تجزيه آزمايشگاهي در مورد خوراك دام و علوفه مورد استفاده در تغذيه دام مورد آزمايش قرار مي گيرند. با اين حال ، اين ليست بسته به علاقه فرد ممكن است بي پايان باشد زيرا در بسياري از كشورها ايمني خوراك مورد نظر است.

 

عوامل ضد تغذيه اي رايج در خوراك دام و علوفه ها 

 

اين مواد عبارتند از:

ساپونين ها

 

تانن ها

 

مهار كننده هاي پروتئين

 

آلكالوئيدها

 

اسيدهاي آمينه غير پروتئين (ميموزين)

 

لكتين ها (فيتوهاماگلوتينين)

 

مهار كننده هاي تريپسين

اسيد فيتيك

 

اگزالات

 

مهار كننده هاي آميلاز

 

گليكوزيدهاي سيانوژنيك

 

آفلاتوكسين ها و گوسيپول.

 

روش هاي مقابله و كاهش عوامل ضد تغذيه اي در خوراك دام

 

استفاده از تكنيك هاي مناسب يا فرآيندهاي مؤثر يا تركيبي از تكنيك ها مي تواند به كاهش يا از بين بردن اثرات جانبي عوامل ضد تغذيه اي كمك كند. تكنيك هاي معمول و ارزان با هدف خنثي سازي يا كاهش عوامل ضد تغذيه اي موجود در مواد غذايي عبارتند از:

استفاده از پلي اتيل گليكول (PEG)، خشك كردن مواد خوراكي، استفاده از خاكستر چوب، روش تخمير حالت جامد و استفاده از ذغال فعال (Biochar)، و غيره اما هر تكنيك عواقب يا پيامدهاي خاص خود را از قبيل هزينه، نيروي كار و اثرات آن بر مواد مغذي مهم موجود در خوراك مورد نياز حيوانات در خوراك را دارد.

درك بهتر و مديريت بهتر عوامل ضد تغذيه اي لازم است تا كشاورزان بتوانند ضمن افزايش فوايد آن ها و در نتيجه امكان استفاده از مخازن وسيع از خوراك دام، از تكنيك هاي مناسب تري براي كاهش اثرات مضر عناصر مغذي استفاده كنند.

 

 

 

براي اطلاعات بيشتر مي توانيد به صفحات زير مراجعه نماييد : 

امتیاز:

بازدید: 63